Lichaamsvorm

Onderzoek van het lichaamsprofiel van de dolfijn laat zien hoe zoogdieren zich tijdens de evolutie hebben aangepast aan het water.

Alle dolfijnen hebben een vergelijkbare, gestroomlijnde lichaamsbouw die de vorm heeft van een torpedo - de lichamen zijn groter van voren dan van achteren. de dolfijn heeft een korte, stijve nek. Net als bij alle andere cetaceeen zijn tekenen van achterste ledematen verdwenen. De voorste ledematen zijn spatelvormige zwemvliezen geworden, die ze helpen bij het voortbewegen in het water. De staart wordt gebruikt voor de voortstuwing in het water, en is daarom zeer gespierd. Veel kenmerken van land-zoogdieren zijn verdwenen, bijvoorbeeld de beharing, de oorschelp (pinna), een uitstekende neus, en uitstekende geslachtsdelen en borstklieren. Alle lichaamsdelen zitten verstopt, wat de voortbeweging in het water verbeterd. Hun lichaamsbouw verschil niet veel van die van andere ceteceeen (walvisachtigen en dolfijnachtigen). Soms worden ze zelfs verward met haaien. Aan het wateroppervlak zijn ze heel verschillend van haaien; de laatsten hebben een omhoogstaande vin die boven water zichtbaar is en achter de rugvin ligt. Dolfijnen hebben ook in verhouding een kleiner hoofd en een korter lichaam. Dolfijnen hebben snavels en meestal rugvinnen.

Bibliography

Harrison, Sir Richard, et. al. Whales, Dolphins and Porpoises. New York: Facts on File, Inc., 1994.

Mark Carwardine, The Book of Dolphins. Dragon's World Ltd, 1996

Tursi. "Tursi's Dolphin Page" Available http://www.neteng.bc.ca/~tursi/dolphins/index.htm, 4 September 1997, Accessed 4 April 1998